Spotkanie Klubu Dyskusyjnego które odbyło się 21.06 w auli Okręgowej Izby Lekarskiej było niezwykle interesujące i pełne pasji, dzięki obecności dwóch wybitnych profesorów: Profesora Piotra Krasnego, historyka sztuki i nauczyciela akademickiego, oraz Profesora Janusza Skalskiego, wybitnego kardiochirurga. Tematem debaty była: SZTUKA A MEDYCYNA. Rola sztuki w zarządzaniu epidemiami
w epoce nowożytnej, z szczególnym uwzględnieniem koncepcji miłosiernych oszustw przedstawionych przez Profesora Krasnego w jego najnowszej książce.
Profesor Krasny przedstawił nam fascynujące spostrzeżenia na temat tego, w jaki sposób epidemie wpływały na rozwój sztuki. W swojej prezentacji podkreślił, że jedno na dwadzieścia dzieł sztuki z tego okresu jest powiązane z tematem epidemii i ma ogromne znaczenie dla świata sztuki. W szczególności zwrócił uwagę na istotne powiązanie między sztuką a medycyną, które miało miejsce w tamtych czasach.
Profesor Krasny przytoczył przykłady obrazów, które doskonale oddają grozę epidemii w epoce nowożytnej oraz bezsilność ludzi wobec tych chorób zakaźnych, takich jak dżuma, czarna ospa czy tyfus. Wyraził przekonanie, że te dzieła sztuki miały funkcję przekazywania informacji o epidemii oraz stanowiły rodzaj upamiętnienia tych tragicznych wydarzeń.
Niezwykle interesującym elementem debaty były również symbole związane z epidemią, które zostały przedstawione przez Profesora Krasnego. Przytoczył przykład kolumn maryjnych, które były wznoszone jako wyraz modlitwy i ochrony przed epidemią. Niektóre z tych kolumn przetrwały do dnia dzisiejszego, jak na przykład Kolumna Trójcy Świętej na Graben w Wiedniu.
Debata była pełna żywych dyskusji i różnych punktów widzenia. Profesor Skalski, będący kardiochirurgiem, zgłosił pewne wątpliwości co do tezy Profesora Krasnego. Podkreślił, że sztuka może być ważnym narzędziem w zarządzaniu epidemiami poprzez przekazywanie informacji i edukację, ale niekoniecznie należy ją traktować jako „miłosierne oszustwo”.
Spotkanie Klubu Dyskusyjnego zakończyło się na wniosku, że rola sztuki w zarządzaniu epidemią
w epoce nowożytnej była wieloaspektowa i wielowymiarowa. Dzieła sztuki służyły zarówno jako forma upamiętnienia, jak i jako narzędzie przekazywania informacji i edukacji dotyczącej epidemii. Podkreślono także, że sztuka może mieć nie tylko funkcję estetyczną, ale również społeczną
i terapeutyczną, wpływając na emocje i psychikę ludzi w trudnych czasach.
Klub Dyskusyjny kontynuuje swoją misję promowania intelektualnej wymiany i rozwijania wiedzy wśród uczestników, czego owocem są takie pasjonujące debaty, jak ta, którą mieliśmy przyjemność śledzić wczoraj.
Link do nagrania: